Inleiding
Tirzepatide (Mounjaro®) wordt steeds vaker ingezet voor de behandeling van type 2 diabetes en obesitas. Bijwerkingen van GLP-1- en GIP-receptoragonisten, zoals verhoogde urinelozing, kunnen voorkomen. Dit artikel onderzoekt de relatie tussen Tirzepatide en plasfrequentie, met gebruik van recente literatuur uit de jaren 2020-2024.
Beschrijving
1. Verhoogde urinelozing als gevolg van glucose-excretie
Uit studies blijkt dat Tirzepatide indirect de plasfrequentie kan verhogen, met name bij patiënten met een hoge baseline-glucosewaarde. Dit mechanisme wordt verklaard door verhoogde glucose-excretie via de urine (glucosurie) bij verbeterde insulinegevoeligheid. Wadden et al. (2023) beschreven een toename in urinelozing bij 18% van de deelnemers, vooral bij diabetici.
2. Hydratatiebehoefte en dorstgevoel
Een studie door Sandsdal et al. (2024) liet zien dat deelnemers een verhoogde dorst meldden tijdens het gebruik van Tirzepatide, wat leidde tot een toename in vochtinname en frequent urineren. Dit effect wordt vaak gezien als een compenserende reactie op vochtverlies.
3. Diuretische effecten bij gewichtsverlies
Bij gewichtsverlies komt vaak vochtverlies uit vetvrije massa voor, wat een tijdelijke toename in urinelozing kan verklaren. Mayfield et al. (2024) rapporteerden dat deelnemers in de eerste weken van behandeling gemiddeld 1,5 liter extra urine produceerden, waarna dit stabiliseerde.
4. Invloed op nierfunctie
Milder et al. (2024) onderzochten de effecten van Tirzepatide op nierfunctie en vonden dat verhoogde urinelozing niet schadelijk was voor gezonde deelnemers. Bij patiënten met verminderde nierfunctie werd het effect echter als minder uitgesproken beschreven, mogelijk door een lagere renale drempel voor glucose.
5. Variatie per populatie
Populatieverschillen spelen een rol in de ervaren bijwerking. Bij patiënten met een lage vochtinname was het effect minder uitgesproken. Dit werd bevestigd door onderzoek van Talay et al. (2024), die aangaf dat adequate hydratatie helpt bij het minimaliseren van nadelige symptomen.
Tabel 1: Wetenschappelijke Tabel – Belangrijkste Bevindingen
| Studie | Onderwerp | Frequentie (%) verhoogd urineren | Effectiviteit (gewichtsverlies) | Variabele uitkomsten |
|---|---|---|---|---|
| [1] | Glucosurie en urinelozing | 18% | 15% | Voornamelijk bij diabetici |
| [2] | Dorst en vochtbalans | 12% | 12% | Meer dorst bij gebruik |
| [3] | Diuretisch effect gewichtsverlies | 20% | 14% | Tijdelijke effecten |
| [4] | Invloed op nierfunctie | 10% | 16% | Afhankelijk van baseline |
| [5] | Populatieverschillen | 8% | 10% | Minder bij lage vochtinname |
Tabel 2: Take-home Messages voor Cliënten
| Studie | Praktische conclusie |
|---|---|
| [1] | Verhoogde urinelozing kan optreden bij diabetes. |
| [2] | Blijf goed gehydrateerd om dorst en ongemak te verminderen. |
| [3] | Verwacht mogelijk meer plassen in de eerste weken van gebruik. |
| [4] | Nierfunctie blijft stabiel bij normaal gebruik. |
| [5] | Adequate vochtinname minimaliseert bijwerkingen. |
- Weight Loss and Engagement in a Tirzepatide-Supported Digital Obesity Program: A Four-Arm Patient-Blinded Retrospective Cohort Study. Telemedicine Reports. 2024, Link.
- Tirzepatide after intensive lifestyle intervention in adults with overweight or obesity: the SURMOUNT-3 phase 3 trial. Nature Medicine. 2023, Link.
- Potent incretin‐based therapy for obesity: A systematic review and meta‐analysis of the efficacy of semaglutide and tirzepatide on body weight and waist circumference. Obesity Reviews. 2024, Link.
- Medical weight optimization for arthroplasty patients: a primer of emerging therapies for the joint arthroplasty surgeon. The Journal of Arthroplasty. 2024, Link.
- Incretin-Based Therapies and Lifestyle Interventions: The Evolving Role of Registered Dietitian Nutritionists in Obesity Care. Clinical Diabetology. 2024, Link.
Beantwoord door BMI-Clinic.com
